เรื่องย่อ

Magical Love (อธิษฐานรัก)

จูเลีย (ELLA วง S.H.E) เหยาฉี (เผิงเสี่ยวถง) และ หูซาซา ( HEBE วง S.H.E.) นั่งรถแทกซี่ติดตาม ดารา คนโปรดที่นั่งอยู่บนรถตู้ ทั้งสามฉุดกระชากลากถูกันเพื่อให้ได้ใกล้ชิดกับดาราคนโปรด จูเลียและหูซาซาถือโปสเตอร์รูปดาราเอาไว้ จากนั้นก็ตะโกนร้องให้ดาราที่พวกเธอชื่นชอบเซ็นชื่อให้พวกเธอ โดย ไม่สนใจว่าบนถนนมีรถกำลังวิ่งอยู่ ซึ่งจะทำให้พวกเธอได้รับอันตรายได้ รถยนต์วิ่งมาจอดที่โรงแรมซึ่งจัดงานแถลงข่าว เหยาฉีติดตามดาราคนโปรดไปไม่ห่าง คนอื่นก็เช่นเดียวกันค่างพากันตามดาราไปจนถึงห้องแต่งตัว หูซาซาวางแผงขายสินค้า ได้แก่น้ำดื่ม ผ้าเช็ดหน้า และอื่น ๆ อีกมากมายที่ดาราเคยใช้มาก่อน จูเลียยกโปสเตอร์ดาราขึ้นเหนือศีรษะ ปิดบังหน้าตาจนมองอะไรไม่เห็น กระทั่งเธอปวดท้องอยากจะเข้าห้องน้ำ เธอก็ยังนำโปสเตอร์ดาราเข้าไปด้วย ด้วยความรีบร้อนทำให้จูเลียเข้าห้องน้ำผิด โดยไปเข้าห้องน้ำชาย  นึกไม่ถึงว่ากลับเป็นผลดีกับจูเลีย จูเลียได้พบกับดาราขวัญใจของเธอเข้าโดยบังเอิญ เธอร้องกรี๊ดด้วยความตกใจจนเป็นลมหมดสติไป หลังจากที่จูเลียฟื้นได้สติขึ้นมาแล้ว เหยาฉีแค้นมากจนแทบจะควักนัยน์ตาของจูเลียออกมา ชายที่จูเลียเห็นเป็นดารา ขวัญใจของทุกคน แต่การที่จูเลียร้องกรี๊ดออกมานั้นเป็น เพราะเธอเห็นในสิ่งที่ไม่ควรเห็น (ของลับ) แต่หูซาซากลับมีความสุข เธอยกมือของจูเลียขึ้นมาซึ่งในมือของจูเลียมี โปสเตอร์ซึ่งมีลายเซ็นของดารา ทั้งยังตะโกนบอกทุกคนว่าจูเลียเพิ่งสัมผัสมือกับดารามา จับมือหนึ่งครั้ง หนึ่งร้อยเหรียญ โปสเตอร์ที่มีลายเซ็นดารา นั้นมีราคาสูง ทุกคนต่างแย่งกันซื้อ ทั้งสามร่วมมือกันเป็นอย่างดี การติดตามดาราในครั้งนี้ประสบผลสำเร็จ ได้รับเงินตอบแทนอย่างคุ้มค่า ทั้งสามพากันไปฉลองด้วยกันอย่างมีความสุข โดยอวยพรให้กันและกันสมความปรารถนา วันแรกของการเรียนพิเศษ จูเลียมีความมั่นใจเต็มเปี่ยม โทรศัพท์มือถือของจูเลียมีตัวหนังสือคำว่า "โหด" แขวนอยู่ จูเลียเข้าไปรายงานตัว เมื่อผลักประตูเข้าไปนั้น จูเลียก็เห็นหญิงสาวซึ่งใบหน้างดงามกำลังจูบลากับ หลีเทา (หลันเจิ้งหลง) หลีเทาไม่เพียงร่ำลาไปอย่างไม่มีเยื่อใย ซ้ำร้ายยังใช้จูเลียเป็นเกราะกำบังอีกด้วย โดยบอกว่าจูเลียเป็นแฟนสาวของเขา

หญิงสาวซึ่งถูหลีเทาทอดทิ้ง นั้น โกรธมากเมื่อเห็นเช่นนั้น ดังนั้นจึงดูถูกเหยียดหยามจูเลียว่าหน้าตาธรรมดา ไม่ได้สะดุดตาเสียเลย หลีเทาได้ยินเช่นนั้นก็ตอบโต้กลับไปว่าเขาชอบผู้หญิงหน้าตาธรรมดา จูเลียตกใจมากที่ต้องเข้าไปพัวพันกับการทะเลาะกันของคนสองคน เธอได้แต่จับจ้องไปที่คนทั้งสองและฟังคำด่าทอที่ทั้งสองสาดใส่กันอย่าง สาดเสียเทเสีย จูเลียรู้สึกว่าฝันร้ายกลายเป็นจริงขึ้นมาแล้ว วันรุ่งขึ้นจะต้องไปไหว้พระและขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ แต่นึกไม่ถึงว่าหญิงสาวนั้นกลับบอกให้จูเลียไปทำศัลยกรรม ดีกว่าจะไปไหว้พระ วิชาแรกของการเรียน จูเลียเหมือนกับเป็ดซึ่งกำลังฟังเสียงฟ้าร้อง ไม่ว่าจะฟังบทเรียนอย่างไรก็ฟังไม่เข้าใจ เมื่อฟังบทเรียนไม่เข้าใจ เธอก็ฝันหวาน ในความฝันของเธอนั้น เธอสอบเข้ามหาวิทยาลัยที่เธอใฝ่ฝันได้สำเร็จ ที่สำคัญยังได้พบกับ โรมิโอ ซึ่ง เป็นเพื่อนที่เธอรู้จักทางอินเตอร์เน็ต และยังพบว่าโรมิโอก็คือมิสเตอร์ไรท์ อาจารย์ด่าจูเลียว่าสมองหมู เสียงด่าของอาจารย์ทำให้ จูเลียตื่นจากฝัน อาจารย์ไล่จูเลียออกจากห้องเพื่อไปสำนึกผิด หลังจากที่จูเลียออกไปนอกห้องเรียนแล้วก็เห็นหลีเทาซึ่งดูเหมือนว่า เขากำลังหัวเราะเยาะเธอ ทำให้จูเลียสูญเสียความมั่นใจไปไม่น้อย หลังจากที่ผ่านพ้นการเรียนพิเศษอันแสนหฤโหดไปวันหนึ่งแล้ว จูเลียก็รีบนั่งรถประจำทางไปยังร้านฟาสฟู้ด เธอคิดว่าชายคนที่มากินแฮมเบอเกอร์ที่ร้านนี้เป็นประจำจะต้องเป็นโรมิโอ ที่เธอรู้จักทางอินเตอร์เน็ตอย่างแน่นอน บรรยากาศเช่นนี้ทำให้จูเลียรู้สึกผ่อนคลายกับความตึงเครียดจากการเรียน โชคร้ายของจูเลียในวันนี้ยังไม่หมด กลอนประตูของห้องน้ำเสีย ทำให้จูเลียถูกขังอยู่ในห้องน้ำ ไม่สามารถออกมาได้ พนักงานทำความสะอาดห้องน้ำได้แขวนป้ายทำความสะอาดเอาไว้ แต่ก็ไม่ได้เข้ามาทำความสะอาดห้องน้ำเสียที จูเลียตะโกนร้องขอความช่วยเหลือ แต่ก็ไม่เกิดอะไรขึ้น เธอได้แต่เพียงบ่นว่าช่างโชคร้ายเสียจริงๆ ด้วยความบังเอิญแท้ๆ หลีเทาทำงานที่ร้านฟาสฟู้ดแห่งนี้ หลีเทาได้รับมอบหมายให้ไปทำความสะอาดห้องน้ำ ด้วยเหตุนี้จึงได้ยินเสียงของจูเลีย จูเลียบ่นพึมพำในความโชคร้ายของเธอ จูเลียปลอบใจตัวเองโดยคิดถึงชายในฝันของเธอ เธอปฏิญาณว่าจะต้องสอบเข้ามหาวิทยาลัยให้ได้ เพื่อที่เธอจะได้พบกับโรมิโอ

หลีเทารู้สึกว่าจูเลียเป็นผู้หญิงที่น่ารัก หลังจากที่หลีเทาช่วยจูเลียออกจากห้องน้ำแล้ว จูเลียรู้สึกว่าเนื้อตัวเธอเหม็นมากจนอยากแทรกแผ่นดินหนี ที่สำคัญจูเลียรู้สึกว่าหลีเทาเป็นตัวซวย ทุกครั้งที่พบหลีเทา เธอจะต้องโชคร้าย นึกไม่ถึงว่าหลีเทากลับมีท่าทีเย็นชาต่อผู้หญิงทุกคน หลีเทาให้ความสนใจจูเลียเป็นพิเศษ โดยเฉพาะเวลาที่อยู่ในห้องเรียน จูเลียเข้าเรียนโดยไม่ต้องเสียค่าเล่าเรียน สร้างความอิจฉาให้นักเรียนหญิงคนอื่นยิ่งนัก ในเวลาเดียวกัน จูเลียก็ค้นพบความน่ารักในตัวหลีเทา เมื่อจูเลียได้ยินข่าวลือที่ว่าหลีเทาเป็นผู้ชายที่ได้รับการอุปการะจาก ผู้หญิง เธอก็ออกมาปกป้องหลีเทา นึกไม่ถึงว่าหลีเทากลับไม่แยแสต่อข่าวลือแต่อย่างใด โดยยอมรับแต่โดยดีตามข่าวลือ พระเจ้าได้สร้างให้หลีเทาเป็นคนที่คบยาก พ่อของหลีเทาเป็นหมอเด็ก หลีเทามีไอคิวสูงถึง 180 แต่น่าเสียดายที่มีเพียงแค่ความสามารถและพรสวรรค์ แต่กลับไม่ได้แสดงออกแต่อย่างใด เนื่องจากพ่อของหลีเทาได้แต่ดูแลเด็กอื่นๆ โดยไม่ได้สนใจหลีเทาสักเท่าใดนัก ทำให้หลีเทาเติบโตมากับ แม่นม และ ติงเหวินหลิน(หลี่เชี่ยนหยง) พี่สาวคน สวยและอ่อนโยนซึ่งเป็นเพื่อนบ้าน หลีเทาซึ่งโตเร็วกว่าวัย ทุกครั้งที่อยู่ในการดูแลของติงเหวินหลิน ร่างกายและจิตใจที่มีพัฒนาการเร็วกว่าเด็กในวัยเดียวกัน ทำให้หลีเทาเป็นหนุ่มเร็วกว่าปกติ หลีเทาพบว่าเขาแอบหลงรักติงเหวินหลินเข้าแล้ว ติงเหวินหลินเก็บสัมภาระเพื่อตามหาชายคนรักของเธอที่ไทเป หลีเทาทนไม่ได้ที่เห็นติงเหวินหลินจากไป ดังนั้นจึงตัดสินใจติดตามติงเหวินหลินไปที่ไทเป หลีเทาเปิดเผยความในใจต่อติงเหวินหลิน โชคช่างเข้าข้างหลีเทาเสียเหลือเกิน หลีเทาโชคดีสอบเข้าคณะแพทย์ศาสตร์ของมหาวิทยาลัยไทเปได้สำเร็จ หลีเทาไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาเก็บสัมภาระรีบเดินทางไปไทเป เพื่อใช้ชีวิตนักศึกษา แต่เป้าหมายที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือตามหาติงเหวินหลิน หญิงในดวงใจของเขา

หลังจากที่ติงเหวินหลินตื่นนอนแล้วก็พบว่าหลีเทานอนขดอยู่หน้าประตูบ้าน อาจเป็นเพราะหลีเทาไม่กล้ารบกวน ติงเหวินหลินกลางดึกก็เป็นได้ ติงเหวินหลินทั้งตกใจและดีใจจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ที่ได้พบหลีเทา หลังจากที่ติงเหวินหลินรู้ว่า หลีเทาสอบเข้าคณะแพทย์ศาสตร์ของมหาวิทยาลัยไทเปได้สำเร็จ เธอก็พาหลีเทาไปอวดเพื่อนๆว่าเธอมีน้องชายที่ทั้งหล่อและฉลาด หลีเทาเห็นติงเหวินหลินดีใจเช่นนั้นจึงไม่กล้าบอกความจริงว่า เขามีเป้าหมายอื่น หลีเทาไปที่มหาวิทยาลัยไทเปเพื่อทำเรื่องขอพักการเรียนไว้ก่อน โดยรักษาสถานภาพนักศึกษาเอาไว้ ที่แท้หลีเทาไม่ได้อยากเป็นหมอ แต่เขากลับมีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นดีไซเนอร์ ด้วยเหตุนี้เอง ในแต่ละวันหลีเทาทำทีว่าไปมหาวิทยาลัย แต่ความจริงเขากลับไปเรียนวิชาการออกแบบ เพื่อเตรียมตัวสอบเข้าคณะมัณฑนศิลป์ ความลับนี้มีติงเหวินหลิน เพียงคนเดียวที่รู้ ติงเหวินหลินบอกหลีเทาว่าถ้าอยากทำงานก็ให้มาทำที่ร้านฟาสฟู้ด ของเธอได้ทุกเมื่อ เธอซึ่งเป็นผู้จัดการร้านรับประกันว่าจะมีค่าตอบแทนให้อย่างงาม ทำให้หลีเทามีเวลาอ่านหนังสือ แต่จูเลียเป็นคนปากสว่าง เธอมักจะพูดจาพล่อย ๆ ต่อหน้าติงเหวินหลิน ซึ่งมักจะทำร้ายจิตใจของหลีเทาอยู่เสมอ เพื่อไม่ให้เกิดความวุ่นวายขึ้นในภายหน้า หลีเทาจึงปิดโอกาสไม่ให้จูเลียได้พบกับติงเหวินหลิน หรือถ้าจะต้องพบกันก็ให้พบกันน้อยที่สุด เพื่อป้องกันไม่ให้ความลับของเขารั่วไหลออกไป หลีเทาทำทุกวิถีทางไม่ให้จูเลียและติงเหวินหลินได้พบหน้ากัน เรื่องนี้ทำให้ติงเหวินหลินเกิด ความหึงหวงขึ้นมา ที่เป็นเช่นนี้เพราะติงเหวินหลินเข้าใจผิดคิดว่าหลีเทาชอบจูเลีย ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ติงเหวินหลิน มักจะพูดจาเหน็บแนมหลีเทา แท้ที่จริงแล้วติงเหวินหลินก็เกิดความสับสนขึ้นมาในใจ เรื่องที่หลีเทาหลงรักเธอนั้น เธอก็รู้อยู่แก่ใจ การที่เธอไม่สามารถแสดงออกได้มากมายนัก เนื่องจากอายุที่ห่างกันมาก ติงเหวินหลินเกิดความลังเลใจขึ้นมา ทำให้ไม่กล้าที่จะรักกับหลีเทา

เสน์ห์ของหลีเทา ไม่เพียงทำให้ติงเหวินหลินลุ่มหลง ดูเหมือนว่าจูเลียเองก็ลุ่มหลงเสน่ห์ของหลีเทาด้วยเช่นเดียวกัน แต่นับตั้งแต่จูเลียได้รู้จักและสนิทสนมกับติงเหวินหลิน แล้วกลับทำให้รู้สึกท้อแท้หดหู่ ความรู้สึกของจูเลียเหมือนกับการสอบตก ที่เป็นเช่นนี้เพราะการเรียน ถ้าหากขยันเรียนก็ต้องสอบได้ แต่สำหรับความรักแล้วไม่ใช่ จูเลียรู้ดีว่าไม่สามารถเอาชนะติงเหวินหลินได้ ที่สำคัญไม่สามารถเทียบติงเหวินหลินได้เลย จูเลียซึ่งเกิดความอาย ทำให้ไม่มีความเชื่อมั่นในตัวเอง การท่องโลกอินเตอร์เน็ตเท่านั้นที่ทำให้จูเลียรู้สึกว่าเธอเป็นผู้หญิงสวย สามารถสยบศัตรูหัวใจได้อย่างง่ายดาย ประสบความสำเร็จในความรัก บนโลกของอินเตอร์เน็ตนั้นจูเลียสามารถทำได้ทุกสิ่ง มีความเป็นตัวของตัวเองและเต็มเปี่ยมด้วยความเชื่อมั่น จูเลียได้พบกับโรมิโอนักศึกษามหาวิทยาลัยไทเปบนโลกอินเตอร์เน็ต จูเลียและโรมิโอทำความรู้จักและคบหากัน ความรู้สึกของจูเลียราวกับภาพยนตร์รักโรแมนติก ทำให้เธอเคลิบเคลิ้มอยู่กับการท่องบนโลกอินเตอร์เน็ตทุกวัน เพื่อให้ความรักกลายเป็นความจริง จูเลียตัดสินใจขยันเรียนเพื่อที่จะสอบเข้ามหาวิทยาลัยไทเปให้ได้ เพื่อจะได้มีโอกาสได้พบหน้าโรมิโอ จูเลียซึ่งไม่ชอบเรียน หนังสือสักเท่าใดนัก การสอบเข้ามหาวิทยาลัยจึงไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเธอเลย แม้ว่าหลีเทารู้ถึงจิตใจของจูเลียเป็นอย่างดีแล้วก็ตาม แต่เขาเองก็รู้สึกหวั่นไหว จนต้องช่วยติวบทเรียนให้จูเลีย เป็นการทำลายกฏเกณฑ์ที่เขาตั้งไว้ แต่หลีเทาเป็นชายหนุ่มรูปงาม อีกทั้งยังเฉลียวฉลาด เมื่อจูเลียต้องพบหน้าหลีเทาทุกวันก็ทำให้จูเลียหวั่นไหวเช่นเดียวกัน ที่สำคัญทำให้จูเลียไม่มีสมาธิเรียนหนังสือ ทำให้ผลการเรียนของจูเลียไม่ดีขึ้นเลย จนต้องถูกหลีเทาต่อว่าอยู่เสมอ

เพื่อนสนิทของจูเลียอย่างเหยาฉีและหูซาซาซึ่งเห็นจูเลียกำลังกลัดกลุ้มใจอยู่นั้น แน่นอนว่าจะต้องหาทางช่วยเหลือจูเลีย เหยาฉีแนะนำให้จูเลียทำใจให้สบาย ผู้ชายในโลกนี้มีมากมาย ถึงแม้ว่าหลีเทาหล่อ แต่ถ้าเมื่อเทียบกับชายในฝันของเธอแล้วกลับห่างชั้นกัน ถ้าจูเลียไม่ได้ครองรักกับหลีเทาก็ไม่น่าเสียดาย โรมิโอยิ่งไม่ต้องพูดถึง เป็นไปได้ควรเลิกล้มความตั้งใจเสียเถิด แต่สำหรับหูซาซาซึ่งเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง เธอกลับมีความเห็นแตกต่างจากเหยาฉี เธอต้องการให้ผู้หญิงทุกคนในโลกควรจะลุกขึ้นมาต่อสู้ แสวงหาความรักที่ใฝ่ฝัน ถ้าหากจูเลียชอบหลีเทา ก็สมควรที่เธอจะจีบหลีเทาให้ได้ หากว่าถูกหลีเทาปฏิเสธ ก็ให้แล้วกันไป เจ็บเพียงชั่วขณะยังดีเสียกว่าจะต้องเจ็บไปนานแสนนาน ผู้ชายคนอื่นก็มี เชื่อว่าจะต้องดีกว่าหลีเทาอย่างแน่นอน เหยาฉีและหูซาซานั้นดูเหมือนว่าจะมีความเข้าใจในความรักเป็นอย่างยิ่ง แต่ที่จริงหญิงทั้งสองได้เข้าไปอยู่ในวังวนของรักสามเส้าโดยไม่รู้เนื้อรู้ ตัว อันตงไห่ (หลิวจื้อเหว่ย) เป็นนักศึกษาที่ฐานะยากจน หูซาซาซึ่งเห็นเงินเป็นพระเจ้านั้น แน่นอนว่าไม่มีทางมองอันตงไห่เป็นอันขาด ทุกครั้งที่หูซาซามีโอกาสหาเงิน อันตงไห่ก็จะขัดจังหวะ ทำให้เสียโอกาสทุกทีไป ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้หูซาซาเกลียดอันตงไห่เข้ากระดูกดำ แต่อันตงไห่กลับแสดงท่าทีว่าสนใจเหยาฉี อันตงไห่ทำทีว่าเป็นลูกเศรษฐี อันตงไห่รู้ดีว่าเหยาฉีอยากเป็นดารา ด้วยความที่ต้องการเอาใจเหยาฉี ดังนั้นจึงหาทางช่วยทำความฝันของเหยาฉีให้เป็นจริงให้ได้ หูซาซาโกรธอันตงไห่ที่ไม่เห็นข้อดีในตัวเธอ ที่แท้อันตงไห่ก็เหมือนผู้ชายคนอื่นๆที่มองผู้หญิงแต่เพียงรูปลักษณ์ภายนอก ทุกครั้งที่อันตงไห่และหูซาซาพบหน้ากัน ทั้งสองก็จะมีปากเสียงกัน โดยมีเหยาฉีเป็นคนไกล่เกลี่ย แต่นึกไม่ถึงว่ายิ่งไกล่เกลี่ยกลับทำให้ยิ่งยุ่งเหยิง นอกจากรักสามเส้าที่คนอื่นต้องเผชิญกันอยู่นั้น จูเลียเองก็ตกอยู่สภาพรักสามเส้าเช่นเดียวกัน หลีเทาเป็นคนรูปร่างหน้าตาดี อีกทั้งยังเฉลียวฉลาด คุณลักษณะเช่นนี้ย่อมเป็นที่หมายปองของสาวๆ ติงเหวินหลินเชื่อว่าถ้าหากหลีเทาเป็นหนุ่มใหญ่กว่านี้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เธอจะทำเป็นเพิกเฉย ไม่รู้ร้อนรู้หนาวไม่ได้แล้ว

หลีเทาและติงเหวินหลินใกล้ชิดกันทุกวัน ทำให้ความรักค่อย ๆ ก่อเกิด ติงเหวินหลินเริ่มปฏิบัติต่อหลีเทาอย่างเป็นแฟนกัน แต่ความรักที่ผู้หญิงมีอายุมากกว่าผู้ชายนั้น ความรักไม่ใช่ขนมปัง แม้ว่าหลีเทาจะมีความสุขที่ได้รับการปฏิบัติจากติงเหวินหลินอย่างคนรักก็ตาม แต่ทุกครั้งที่หลีเทาสอบถามติงเหวินหลินถึงคู่ครองและการแต่งงาน คำตอบที่ได้จากติงเหวินหลินนั้นกลับทำให้หลีเทาหดหู่ แท้ที่จริงแล้วหลีเทาควรเป็นหมอตามความปรารถนาของติงเหวินหลิน หรือว่าจะเป็นนักออกแบบตามความใฝ่ฝันของเขาเอง เนื่องจากหลีเทาลังเลกับอนาคตของตัวเอง เมื่อคิดใคร่ครวญดูแล้ว หลีเทาควรจะเปิดเผยความจริงให้ติงเหวินหลินรู้ดีหรือไม่ นอกจากติงเหวินหลินแล้ว จูเลียก็เป็นผู้หญิงอีกคนหนึ่งซึ่งหลีเทาสนิทสนม แต่จูเลียซึ่งไม่มีความเชื่อมั่นในตัวเอง เธอตระหนักดีว่าความฝันของเธอไม่มีทางเป็นจริงอย่างแน่นอน เธอยินดีที่จะเป็นเหมือนนางเอกในละครที่ต้องเผชิญกับความขมขื่น โดยเก็บซ่อนความรักที่มีต่อหลีเทาเอาไว้ ไม่กล้าที่จะปริปากบอกรักหลีเทา ขอเพียงได้เห็นหน้าหลีเทาทุกวัน แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว จูเลียซึ่งไม่ค่อยฉลาดสักเท่าใดนัก ความไม่ประสาของจูเลียกลับทำให้หลีเทารู้สึกว่าเธอพิเศษกว่าคนอื่นๆ นับตั้งแต่เล็กมีแต่คนชมหลีเทาว่าเฉลียวฉลาด แต่ทุกครั้งจูเลียถูกหลีเทาด่าโง่ จูเลียก็จะตอบโต้ทันที เธอด่าหลีเทาถึงแม้ว่าจะเฉลียวฉลาด แต่เป็นคนเจ้าอารมณ์แล้วจะมีประโยชน์อันใด เมื่ออยู่ต่อหน้าจูเลีย หลีเทาไม่จำเป็นต้องวางมาด ไม่ต้องพิถีพิถันอะไรมากนัก ไม่ต้องกลัวว่าจะทำเรื่องโง่ๆออกมา ทุกครั้งที่หลีเทาปล่อยไก่ จูเลียก็จะหัวเราะเยาะ ทำให้เธอรู้สึกว่าเมื่ออยู่กับหลีเทาแล้วเธอรู้สึกว่าไม่โง่เท่าใดนัก ความคิดแปลก ๆ ของจูเลียนี้ได้ดึงดูดความสนใจของหลีเทา ไม่เพียงทำให้หลีเทาเกิดความรู้สึกที่ดีต่อจูเลียเท่านั้น ที่สำคัญความรู้สึกนี้ได้พัฒนากลายเป็นความรักขึ้นมาอีกด้วย เมื่อเป็นเช่นนี้ คนหกคน รักสามเส้าถูกแบ่งเป็นสองกลุ่ม เมื่อต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆมากมาย รักจนปวดหัว รักต้องกัดฟันทน รักจนพูดอะไรไม่ออก รักจนหัวปักหัวปำ ความรักได้คุโชนอยู่กับพวกเขา รอวันที่ปะทุและระเบิดออกมา......